Een paar weken geleden liep ik met mijn zoontje naar de
speeltuin om de hoek. Onderweg werden we begeleid door paarse krokussen die
overal hun vrolijke kopjes op staken. ‘He bloemen’, roept mijn zoontje. ’Mag ik
die plukken’? Eentje mag wel, zeg ik. ‘Kijk mam, voor in je haar’. Ik stop de
bloem onder mijn haarspeldje en voel ik mij de gelukkigste vrouw op aarde. S ’middags wordt er aangebeld en er staat een
meneer met een mooie bos roze bloemen. Ik voel me helemaal blij. Ik kijk op het
kaartje en zie dat het van een vriendin is. Het lijkt wel alsof ik de hele dag
bloemen aantrek. Wat een geluk!
dinsdag 23 april 2013
Bloemengeluk
Ik geloof dat het goed is jezelf te omringen met bloemen. Ik
ben niet de enige want verschillende religies zweren er bij. In Bali zie je
overal rituelen met bloemen. Bloemen raken je, geven troost en maken gelukkig. Althans,
in mijn wereld. De slogan ‘bloemen houden van mensen’ vind ik trouwens enorm
goed gevonden. Schijnbaar was het mijn kleine mannetje ook opgevallen. ‘Mama,
als ik later groot ben koop ik elke dag bloemen voor jou’. Mijn hart smelt, wat
zeggen kinderen toch geweldige dingen. Toch opmerkzaam voor zo’n klein
mannetje. Want als het kon kocht ik elke dag een enorme bos bloemen voor
mezelf. Maar dat trekt mijn portemonnee niet. Daarom koop ik wekelijks een goedkoop
bosje en verspreid dit over vaasjes in mijn huis.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mijn oma zei altijd: wie goed doet, goed ontmoet!
BeantwoordenVerwijderenOfwel het goede trekt goede dingen aan....
En ja, ook ik hou van bloemen, van tulpen die ik koop voor mezelf tot de paardenbloem die m'n jongste voor me heeft geplukt.