Kun je 'spiritueel' leven met kleine kinderen en een IT-er?

Die vraag stel ik mij als ik om tien uur s 'avonds probeer te mediteren en mijn kleine dame na een uur slaap alweer komt voor meer borstvoeding. Ik loop naar beneden om iets te pakken en zie dat mijn man zit te gamen met een zak snoep. Zo veel voor een spiritueel bewust leven.

De "hoe wordt je gelukkig" boeken die ik lees zijn vooral geschreven door mannen en vrouwen van een zekere leeftijd met volwassen kinderen. Misschien is deze levensfase totaal niet geschikt om te mediteren en ‘bewust te leven’?

Intussen ligt mijn kleine, bolle dame van 12 weken weer heerlijk in haar roze bedje te woelen. Naast haar in mijn bed schrijf ik snel dit stukje omdat ze zo weer komt voor meer. Eigenlijk wilde ik ook nog even Reiki doen en mijn boek over ‘inspiratie’ uitlezen. Maar dat gaat niet meer lukken, vrees ik. Ik lees momenteel een boek over ‘Dankbaarheid’. Elke dag kies je een andere vorm van dankbaarheid. Na een maand ben je een ander mens, tenminste dat is het idee. Dus ik ben dankbaar. Erg dankbaar dat het mij lukt om nog even te mediteren en dit stukje te schrijven voordat ik weer opgeroepen wordt door de realiteit van mijn kleine melkmonstertje.